Ciekawostka: samboer(skap)

Jak określić sytuację osób, które są parą, mieszkają razem, ale nie są małżeństwem?

Chłopak i dziewczyna? Konkubenci? Partnerzy? Związek nieformalny?

Norweski ma na to znakomite słowo: samboerskap, czyli coś, co po polsku najlepiej przetłumaczyć jako kohabitację (współzamieszkiwanie).

A każda z osób w takiej relacji to samboer, dosłownie: współmieszkaniec.

• sam- = pierwszy człon wyrazów złożonych, o znaczeniu 'współ-' (od: sammen = razem)
• å bo (bodde, har bodd) = mieszkać
• -boer (en) = drugi człon rzeczowników złożonych, o znaczeniu 'mieszkaniec'

Samboerskap [czytaj: sambuerskap] to popularna forma bycia razem w Norwegii, w takich związkach jest ok. 25% par w społeczeństwie.

Takie osoby funkcjonują między sobą jak małżeństwo/rodzina, tylko bez brania ślubu (w świetle prawa pozostają singlami). Zazwyczaj samboerzy mają podpisany kontrakt, który skupia się na kwestiach ekonomicznych.

Przed 1972 rokiem było to zwane konkubinatem lub małżeństwem bez papieru (papirløst ekteskap).

PS Po duńsku o takiej formie relacji można powiedzieć „żyć po polsku” (å leve på polsk), co po polsku nazywamy życiem na kocią łapę.